april 20

4 comments

Twee verlichte harten

By Anita Mulder

april 20, 2021

leven, sterven, verlicht hart

Ik wil je even meenemen naar het verleden, naar mijn persoonlijke ervaring rondom sterven en leven met een verlicht hart.

22 jaar geleden overleed mijn vader onverwachts aan een hartstilstand.
Mijn vader, mijn held. Oké hij was al aan het dokteren en had net groen licht gekregen voor een hartoperatie in Nieuwegein maar dit….nee dit had ik niet verwacht.
Mijn vader had mij al eens gevraagd of ik alles wilde regelen als het zijn tijd was om de aarde te verlaten.
Het eerste wat ik vond was een brief voor mijn moeder en ons zijn vier kinderen en kleinkinderen. Waarin hij ons bedankte voor de liefde en het leven met ons. Dat wat hij wilde zeggen stond in de brief en dat was kostbaar voor zijn en onze ziel.

Nu hadden mijn vader en ik altijd al een hele goede band. We voelden elkaar aan en konden alles tegen elkaar zeggen en uitspreken. Hele gesprekken konden wij voeren over de liefde, het leven en de angsten die wij voelden.
Na zijn overlijden heb ik dan ook niet het gevoel gehad dat ik nog iets had moeten zeggen of uitpraten. We wisten van elkaar dát wat een vader en dochter van elkaar willen weten.
En ik ben mij bewust dat dit een enorme rijkdom is.
Dat dit mij heeft geholpen bij het rouwen om mijn vaders dood weet ik wel zeker. Het gemis dat is er altijd maar minder, korter en anders.
Het ruwe rouwen heeft plaatst gemaakt voor verzachting. Het is oké dat we niet bewust afscheid konden nemen, ook al had ik dat graag wel gedaan. Het is oké omdat we al veel eerder onze verhalen met elkaar deelden, een inkijkje gaven in onze harten.
Mijn vader kon sterven met een verlicht hart en ik kon verder leven met een verlicht hart.
Alles was al gezegd.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}